فرق ما با آن ها اینست:

ما به این بدیهی ترین اصل هر انتخاباتی واقفیم

 

که ممکن است به یک نفر رای بدهیم

و آن یک نفر رای نیاورد یعنی کاندیدای محبوب ما شکست بخورد. 

ما به این اصل واقفیم که  کاندیدای محبوب گروه دیگر،

حالا رئیس جمهور کشور ایران است و  ایران، کشور ما هم هست.

پس دعا می کنیم

رئیس جمهور جدید کشورمان خرابی ها را آبادسازد و آبادانی ها را آبادتر.

او را تخطئه نمی کنیم، نسبت نمی دهیم

 

و

 

به طرفدارانش هزار انگ و رنگ نمی بندیم. 

ما بعد از این شکست هوچیگری نمی کنیم، به خیابان نمی ریزیم،

به اموال عمومی آسیب نمی رسانیم،

می دانیم کاندیداهایمان هم عاقلتر از آنند

 

که هوادارانشان را بعد از شکست به نزاع خیابانی بخوانند

و بیانیه های واهی پشت بیانیه صادر کنند.

ما  به برادرمان، به خواهرمان، به خانواده مان، رفیقمان پشت نمی کنیم،

نمی تازیم، فحش نمی دهیم و ادعای دزدیده شدن رایمان را نداریم!

ضمن اینکه این بار تنها با چندصدهزار رای (کمی بیش از 50% آرا)

 

کاندیدای مورد علاقه ی آن ها پیروز شد

نه با چندین میلیون رای - که در مورد اول تقلب کردن بسیار ساده تر است نه؟

ما به این اصل هم واقفیم که انتخابات این دوره در همان سیستم

و زیر سایه ی همان نظام و همان رهبری شکل گرفت

که آن ها چهار سال قبل، دروغگو و متقلب خواندید

در حالیکه خیلی از همان آن هایان خیلی های دیگرتان را این بار به رای دادن ترغیب کردید

و حتی از نظرات سفت و سختتان چند روزی مانده به انتخابات برگشتید

و کاندیدای محبوبتان را هم به بقیه معرفی کردید.

ما برعکس آن ها درباره ی این تغییرات قضاوت نمی کنیم.

می گوییم انشاا... که خیر است و چه خیری بهتر از این که انتخاب همان کاندیدا

به آن ها ثابت کرد همه ی بیانیه ها و ادعاها لزوما درست نیستند.

ما به آن ها و به رئیس جمهور کشورمان

آقای روحانی - کاندیدای محبوب آن ها - تبریک می گوییم.

به خودمان هم تبریک می گوییم که خداوند که لطف و ستایش او را سزاست

به ما چنان سعه ی صدر و بینش و دانشی عطا کرده که بدانیم

و بفهمیم هدف غایی همه ی این انتخابها آبادانی و سرافرازی ایران است

و

آسایش ملت ایران و این سرافرازی به دست نمی آید

 

مگر در سایه ی اتحاد،

 

پس به قول شاعر:

دست در دست هم نهیم به مهر

میهن خویش را کنیم آباد